 |
Dzieci z leśniczym na trasie ścieżki |
Ścieżka o długości 5,5 km oraz czasie przejścia ok. 3 godzin składa się z 13 przystanków z tablicami informacyjnymi. Jej trasa oznaczona jest charakterystycznymi piktogramami namalowanymi na pniach drzew oraz strzałkami kierunkowymi w miejscach skrętów.
Rozpoczynając wędrówkę od Izby Leśnej przez szkółkę leśną aż do starodrzewu jodłowego, poznajemy kolejne okresy rozwojowe lasów górskich i zapoznajemy się z zabiegami wykonywanymi tam przez leśników.
Przystanek nr 1 – TABLICA INFORMACYJNA
Na końcu parkingu znajduje się tablica informacyjna, która wskazuje miejsce, w którym się znajdujemy, zaznajamia z przebiegiem ścieżki i z obowiązującymi zasadami poruszania się po lesie.
Szkółkę LZD Krynica można odwiedzić w godzinach pracy w obecności leśniczego lub innego pracownika LZD. Na tablicy scharakteryzowano różne typy szkółek leśnych oraz przedstawiono metody produkcji sadzonek drzew leśnych.
Przystanek nr 3 – NATURALNE I SZTUCZNE ODNOWIENIE LASU
Tablica przedstawia różne sposoby powstawania młodego pokolenia lasu. W pobliżu znajdują się liczne kępy samosiewów jodły i świerka w różnym wieku. Przy odrobinie szczęścia na starych jodłach można zobaczyć puszczyka uralskiego, a na zamierających świerkach często poszukują pożywienia dzięcioł pstry i kowaliki. W pochmurne i ciepłe dni po ziemi poruszają się salamandry plamiste.
Przystanek nr 4 – MŁODNIK
Tablica prezentuje drugi okres rozwojowy w życiu drzewostanu. Za nią z odnowienia naturalnego powstały zwarte kępy młodnika świerkowo-jodłowego. Nad nimi górują stare jodły. Młodniki takie są doskonałym miejscem schronienia i odpoczynku dla zwierzyny leśnej (jeleni, saren, dzików); stwarzają również dogodne warunki do budowy gniazd przez liczne ptaki leśne.
Przystanek nr 5 – PRZEBUDOWA DRZEWOSTANU PRZEDPLONOWEGO
Na tablicy znajdziemy informacje o genezie powstania drzewostanów przedplonowych i metodach zmian ich składu gatunkowego. Po zakończeniu II wojny światowej na terenie LZD Krynica zalesiono ponad 1500 ha nieużytków (niegdyś gruntów rolnych). Po roku 1990 rozpoczęto przebudowę tych drzewostanów i corocznie wysadzano ok. 500 000 sadzonek jodły, buka, jaworu, jesionu i innych. Obecnie większość powierzchni obsadzona jest już gatunkami docelowymi. Prace leśników w takich drzewostanach ukierunkowane są głównie na ochronę młodych sadzonek przed zgryzaniem i ich spałowanie.
Obiekt obserwacji stanowią tu trwałe powierzchnie badawcze w lasach LZD Krynica. Od roku 1966 na terenach LZD zakładane są takie powierzchnie, na których przeprowadzane są eksperymenty naukowe. Koncentrują się one na ocenie zmienności wewnątrzgatunkowej i wartości hodowlanej jodły pospolitej, buka zwyczajnego, świerka pospolitego, modrzewia europejskiego, czy sosny zwyczajnej. Na kolejnych powierzchniach badane są efekty stosowania udoskonalonych rębni, przebudowy drzewostanów przedplonowych i różnych metod trzebieży. Na kilku stałych powierzchniach prowadzone są badania z zakresu dendrometrii, urządzania lasu, entomologii i fitopatologii leśnej i innych. Od 40 lat prowadzi się również pomiary mikroklimatyczne na stacji meteorologicznej.
Przystanek nr 7 – INFRASTRUKTURA TECHNICZNA
Tablica prezentuje obiekty techniczne, drogi leśne oraz budowle i budynki niezbędne do prawidłowego funkcjonowania gospodarki leśnej. Charakterystyczną ich cechą jest maksymalne wykorzystanie materiałów dostępnych w lesie (drewna, kamieni, żwiru). Przykładem jest XIX-wieczny kamienny most za tablicą zbudowany z ociosanych kamieni bez użycia cementu. Za nim ciągnie się tzw. droga dylowana, wykonana z ułożonych w poprzek drogi stempli drewnianych przysypanych ziemią i żwirem. Na potoku przed mostem znajduje się drewniany próg spowalniający spływ wody, który spowodował utworzenie tam małego zbiornika wodnego będącego miejscem rozrodu traszek i żab.
Przystanek nr 8 – DRZEWOSTAN DOJRZEWAJĄCY
Na tablicy scharakteryzowano drzewostan jodłowy po wyjściu z okresu młodocianego. Trzebież, czyli cięcie pielęgnacyjne polegające na usunięciu z drzewostanu drzew gospodarczo niepożądanych wpływa dodatnio na wzrost pozostałych drzew (zmniejsza konkurencję korzeni i koron powodując wzmożony przyrost grubości, wysokości i wielkości pozostałych drzew). Rozluźnienie zwarcia koron zwiększa dopływ światła i ciepła do gleby powodując szybszy rozkład substancji organicznych zalegających na dnie lasu. W zależności od okresu wykonywania trzebieże dzielimy na wczesne i późne, a także na dolne i górne (w zależności od tego w jakiej warstwie drzewostanu są prowadzone).
Opisano tu przyczyny powodujące osłabienie i usychanie drzewostanów świerkowych oraz różne metody ich przebudowy. Zamierające grupowo świerki ułatwiają światłu słonecznemu dostęp do dna lasu, co stwarza korzystne warunki rozwojowe dla roślin zielnych i krzewów (maliny, jeżyny). Ich duża ilość jest doskonałą bazą pokarmową dla zwierzyny leśnej. Zimowa koncentracja zwierząt na tych powierzchniach powoduje bardzo duże szkody w odnowieniach leśnych. Chcąc im zapobiec leśnicy zmuszeni są do ogradzania najcenniejszych odnowień lub zabezpieczania ich wierzchołków chemicznie (malowania).
Przy tym stanowisku wymieniono najważniejsze gatunki owadów wyrządzających szkody w lasach górskich oraz przedstawiono metody ich zwalczania. Owady są najliczniejszą i najróżnorodniejszą grupą zwierząt leśnych; w okolicach Krynicy kilkutysięczną. Wśród nich znajdziemy gatunki chronione lub wykazane na „Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce”. Są to m. in. biegacze, nadobnica alpejska, mieniaki, paź żeglarz i paź królowej, niepylak mnemozyna oraz liczne gatunki trzmieli. Tutejsze lasy poprzez Przełęcz Tylicką i Dolinę Popradu stanowią „korytarz migracyjny” dla wielu gatunków południowo-europejskich, które tędy poszerzają swój zasięg występowania. W okolicach tablicy zostały rozstawione pułapki feromonowi do odłowu korników, a od kwietnia do czerwca wykłada się 3 klasyczne pułapki świerkowe.
Przystanek nr 11 – LEŚNE TERENY PODMOKŁE
Wokół tablicy z opisem różnych typów leśnych terenów podmokłych znajduje się zarastająca śródleśna młaka. Kilkanaście lat temu nastąpiło tu bowiem zahamowanie wysięku wody, czego skutkiem jest naturalna sukcesja drzew. Poziom wody gruntowej znacznie się obniżył i woda jest widoczna między darniami po dużych opadach deszczu. W takich miejscach liczne skupiska tworzą mchy torfowce, a w mniej wilgotnych paproć podrzeń żebrowiec i widłaki.
Przystanek nr 12 – DRZEWOSTAN DOJRZAŁY
Na tablicy opisano drzewostan w końcowym okresie życia lasu. Głównym zadaniem lasów krynickich jest zachowanie na danym terenie niezmienionych stosunków wodnych, klimatycznych, glebowych i estetyczno-krajobrazowych. W celu zrealizowania owych zadań w lasach wprowadza się odpowiednie rębnie (sposoby cięcia prowadzące do pozyskania drewna i stworzenia warunków do odnowienia lasu oraz zapewnienia młodemu pokoleniu możliwości wzrostu i rozwoju). Na tym terenie stosuje się tzw. rębnie gniazdowe i przerębowe.
Prz
Tablica informuje o eksperymentach naukowych z dziedziny szkółkarstwa i selekcji drzew leśnych przeprowadzanych przez pracowników naukowych Wydziału Leśnego. Ich pozytywne wyniki wykorzystywane są później w gospodarce leśnej. W ramach ćwiczeń terenowych studenci leśnictwa zapoznają się z najnowszymi technologiami w produkcji sadzonek drzew leśnych. Tutaj również konfrontują swoją wiedzę teoretyczną z praktyką gospodarczą.
Izba leśna
Znajduje się na początku ścieżki edukacyjnej. Powstała w zaadoptowanym starym budynku gospodarczym osady leśnej. Składa się z trzech pomieszczeń, w których wyeksponowano drzewa, rośliny zielne oraz zwierzęta występujące w lasach Beskidu Sądeckiego. Część ekspozycji poświęcona jest samej pracy leśnika – zgromadzono tu narzędzia leśne, starą literaturę leśną, eksponaty z wadami drewna oraz trofea łowieckie. Obok budynku założono kolekcję roślin zielnych charakterystycznych dla lasów krynickich.
W Izbie Leśnej dla zorganizowanych grup młodzieży, dzieci, czy dorosłych możliwe jest przeprowadzenie zajęć lub wykładów z leśnictwa, ochrony przyrody i ekologii. Konieczne jest wcześniejsze uzgodnienie tematu i terminu zajęć. Osoby indywidualne mogą zwiedzać Izbę po zgłoszeniu się do LZD w Krynicy.